CREDENTIA

CREDENTIA
CREDENTIA
Italis Credenza, et Credentiara, abacus est seu tabula vel mensa, in qua mensaria suppellex ad convivia reponitur, item in Communione Romana mensula, quae vasa Altaris continet. Ceremoniale Rom. l. 1. sect. 3. Credentiam appellant mensam, supra quam vasa argentea, sive aurea ad convivium opportuna praeparantur: et similiter in divinis ---- Dicitur et Credentia actus ipse praegustationis cibariorum et alioarum rerum. Vide Ceremoniale Episcop. l. 1. c. 12. de Credentia Ecclesiae, ubi pluribus describitur. Sed et fidem datam interpositamque vox notat, Gall. Creance, Ital. Credenza. quibus etiam Far la credenza, est securitatis gratiâ cibos praegustare sicque fidem facere nihil illos nocituros, ut observat Scipio Ammiratus in Stemmat. Neapolit. Tom. I. p. 53. Porro idem est, quod Creditum, Italis iterum Credenza, Gallis Credit et Creance, apud Matth. Parisium A. C. 1247. Quâ notione Credentiam vel Creditionem habere dicebantur domini, iure quôdam peculiari in rebus praesertim ad victum necessariis, quas emebant a subditis, quasve ab illis mutuo sumere iis fas erat, qua de re vide prolixe disserentem Car. du Fresne, in Glossar. Tandem Italis sic dicitur publicus civium Conventus, de publicis rebus, deliberandi causâ coactus. Quippe cum in civitatibus Consules essent, qui curam Rei publ. gererent, litesque ac controversias civium dirimerent, si quando res maioris momenti agenda incumberet, ex singulis Artificum corporibus eligebantur, qui consiliis istis publicis interessent, suasque in iis sententias rogati expromerent; quos inde Credentiarios appellabant, quod in Secretorum Rei publ. partem adhiberentur, cum corum fidei prudentiaeque publica negotia a contribulibus crederentur. Unde Sigonius, de Regno Ital. l. 7. A. C. 995.Credentiae nomine appellatos dixit, reliquos cives, qui artes opificiaque tractabant. Vide Otton. Morenam Histor. Rerum Laudensium, p. 5. Felicem Osium, Not. ad eam, aliosque laudatos Carolo du Fresne, in Glossario.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • Credentia — (mittellat.), 1) Glaube; daher 2) (Credentiales literae, Credenzbrief, Credenzschreiben), von der höchsten Obrigkeit einem Unterthanen zu seiner Legitimation u. Sicherheit im In u. Auslande ertheiltes Schreiben; 3) Creditiv eines Gesandten; 4)… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Credentĭa — (lat.), Glaube; daher Credentiales literae, Kredenzbrief, ein von der Obrigkeit eines Landes einem Untertan zu seiner Legitimation und Sicherheit im In und Ausland erteiltes Schreiben, und C. relevata, ehedem im Lehnrechte das dem Vasallen vom… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CROYANCE — Le parcours complexe qui sera ici suivi présente, pour un regard de survol, un certain nombre de grandes articulations. La première concerne le passage du langage ordinaire au langage philosophique : pour la langue courante, le mot est surtout… …   Encyclopédie Universelle

  • credinţă — CREDÍNŢĂ, credinţe, s.f. 1. Faptul de a crede în adevărul unui lucru; convingere, siguranţă, certitudine. ♢ Profesiune de credinţă = declaraţie publică pe care o face cineva asupra principiilor sau convingerilor sale. 2. (înv.) Încredere (pe care …   Dicționar Român

  • créance — [ kreɑ̃s ] n. f. • fin XIe; de creire, a. forme de croire, ou lat. pop. °credentia 1 ♦ Vx Le fait de croire en la vérité de qqch. ⇒ croyance, foi. « Ils croyaient cela [...] d une créance indéracinable » ( Péguy). Vieilli Trouver créance : être… …   Encyclopédie Universelle

  • crédence — [ kredɑ̃s ] n. f. • 1519; « croyance » v. 1360; it. credenza « confiance », dans la loc. fare la credenza « faire l essai » (des mets, des boissons) 1 ♦ Buffet de salle à manger dont les tablettes superposées servent à poser les plats, la… …   Encyclopédie Universelle

  • Kredenz — Kre|dẹnz 〈f. 20〉 = Anrichte2 [<ital. credenza „Anrichte“ <mlat. credentia „Glaube, Vertrauen“; zu lat. credere „glauben“] * * * Kredẹnz   [italienisch credenza, eigentlich »Glaube«, »Vertrauen«] die, / en, ursprünglich kleiner, neben dem… …   Universal-Lexikon

  • credenza — 1cre·dèn·za s.f. 1a. CO il credere, opinione: è una mia ferma credenza | convinzione popolare, spec. superstiziosa: un antica credenza; leggenda | opinione in materia religiosa Sinonimi: idea, opinione, costume. 1b. BU parere: a mia credenza, a… …   Dizionario italiano

  • creance — ˈkrēən(t)s noun ( s) Etymology: Middle English creaunce trust, confidence, leash for a hawk, from Middle French creance, from (assumed) Vulgar Latin credentia trust, belief (whence Medieval Latin credentia promise, security given, credit, belief) …   Useful english dictionary

  • Credence — Cre dence (kr[=e] dens), n. [LL. credentia, fr. L. credens, entis, p. pr. of credere to trust, believe: cf. OF. credence. See {Creed}, and cf. {Credent}, {Creance}.] [1913 Webster] 1. Reliance of the mind on evidence of facts derived from other… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”